ΑΓΙΟΙ ΙΑΤΡΟΙ

 Από τον ερχομό του Χριστού στη Γη, οι Άγιοί Του ακολούθησαν τα βήματά Του και ενώ ήταν απλοί ,καθημερινοί άνθρωποι, κατάφεραν με τη χάρη του Θεού, το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος , αλλά και τους δικούς  τους μαρτυρικούς πολλές φορές αγώνες , να κατακτήσουν τα μέτρα της αγιοσύνης.

Στους Άγιους της Εκκλησίας μας συγκαταλέγονται και αρκετοί Άγιοι Ιατροί , που αποτελούν το καύχημα και το παράδειγμα των ιατρών όλου του κόσμου. Οι Άγιοι αυτοί Ιατροί έζησαν οι περισσότεροι στα πρώτα χρόνια μετά τη Γέννηση του Ιησού, με εξαίρεση τον Άγιο Λουκά τον Ιατρό, που είναι σύγχρονος Άγιος και είχαν το κοινό χαρακτηριστικό ότι προσέφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες, χωρίς να παίρνουν αμοιβή, ενώ ταυτόχρονα διέδιδαν και έκαναν πράξη την αγάπη του Χριστού και τα μηνύματα του Ευαγγελίου. Οι περισσότεροι από αυτούς, ενώ βοήθησαν με αγάπη τους συνανθρώπους τους, πολεμήθηκαν από άθεους και ειδωλολάτρες και είχαν μαρτυρικό τέλος.

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

 Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής και Απόστολος είναι πιθανότατα ο πρώτος ιατρός που έγινε χριστιανός και αποτελεί έναν ξεχωριστό Άγιο, ο οποίος έγραψε το ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια αλλά και τις πράξεις των Αποστόλων.

Ο Άγιος Λουκάς είχε ελληνική καταγωγή και ασκούσε την ιατρική στη Θήβα, θεραπεύοντας κυρίως οφθαλμικές παθήσεις. Συνάντησε τον Απόστολο Παύλο στην αποστολική του πορεία στην Ελλάδα και γρήγορα έγινε χριστιανός και  στενός συνεργάτης του. Ακολούθησε τον Άγιο Παύλο σε ολόκληρη την αποστολική του πορεία έως και το μαρτυρικό του θάνατο στη Ρώμη. Έπειτα ήρθε στην Αχαϊα, όπου και συνέγραψε το Ευαγγέλιό του.

Κατόπιν έγραψε και τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και ο ίδιος έγινε Απόστολος και κήρυξε το Ευαγγέλιο σε πολλά μέρη της Ελλάδας και της  Ευρώπης. Ο Άγιος Λουκάς ήταν εξάλλου και ο πρώτος που απεικόνισε την Παναγία , το Χριστό και τους Απόστολους Πέτρο και Παύλο σε εικόνες και θεωρείται ο ιδρυτής της αγιογραφίας. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς πέθανε και ενταφιάστηκε στη Θήβα. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Οκτωβρίου και πολλά είναι τα θαύματα του Αγίου και οι  θεραπείες κυρίως σε οφθαλμικές παθήσεις.

     ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

  Ο Άγιος Αντίπας Επίσκοπος Περγάμου είναι ο προστάτης των Ελλήνων Ορθοδόξων Οδοντιάτρων. Έζησε στα χρόνια των Αγίων Αποστόλων και είναι ένας από τους πρώτους Άγιους μάρτυρες της εκκλησίας μας. Σπούδασε ιατρική στη φημισμένη ιατρική σχολή της Περγάμου και ασκούσε την ιατρική αφιλοκερδώς, έχοντας μάλιστα ειδικότητα στη θεραπεία του πόνου και των νόσων των δοντιών.

    Γύρω στο 70 μ.Χ. ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος τον χειροτόνησε Επίσκοπο της Εκκλησίας της Περγάμου. Η ιεραποστολική του δράση και οι δωρεάν ιατρικές του υπηρεσίες, προκάλεσαν τις αντιδράσεις των ειδωλολατρών, που εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν στην Πέργαμο. Έτσι στις 11 Απριλίου του 83 ή του 85 μ. Χ., που είναι και η ημέρα μνήμης του Αγίου Αντίπα, έριξαν τον Άγιο σε ένα πυρακτωμένο χάλκινο ομοίωμα βοδιού για να καεί.

Ο Άγιος με χαρά μαρτύρησε την πίστη του στο Χριστό και με προσευχή ζήτησε από το Θεό, όποιος τον τιμά και επικαλείται το όνομά του, να απαλλάσσεται από τον πόνο των δοντιών και από κάθε ασθένεια και να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του.  Το ιερό λείψανο του Αγίου Αντίπα ανέβλυζε συνεχώς μύρο, το οποίο θεράπευε αναρίθμητες ασθένειες. Ο Άγιος Αντίπας τιμάται ιδιαίτερα στην Πάτμο και τη Λέσβο, ενώ βυζαντινός ναός προς τιμή του Αγίου Αντίπα βρίσκεται στον περίβολο της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών.

 Είναι εξαιρετική τιμή για τον Άγιο Αντίπα, ότι ο ίδιος ο Χριστός στην Αποκάλυψη τον αποκαλεί: <<Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός>>(β΄13).

  ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ 

Ο Άγιος Παντελεήμονας Μεγαλομάρτυρας και Ιαματικός έζησε στα τέλη του τρίτου μ.Χ. αιώνα. Η μητέρα του ήταν χριστιανή και ο πατέρας του ειδωλολάτρης. Σπούδασε την ιατρική και κατηχήθηκε στη χριστιανική ζωή από τον πρεσβύτερο Ερμόλαο. Ένα γεγονός που του έδειξε την ανωτερότητα του χριστιανισμού, ήταν η ανάσταση ενός νεαρού που τον είχε δαγκώσει μια οχιά με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού από τον ίδιο τον Άγιο.

Ο Άγιος Παντελεήμονας θεράπευσε με τη βοήθεια του Χριστού πολλούς ανθρώπους μεταξύ των οποίων τυφλούς και παράλυτους. Ο φθόνος των υπολοίπων ιατρών της εποχής και οι συκοφαντίες τους, οδήγησαν το βασιλιά Μαξιμιανό να βασανίσει με πολλούς τρόπους τον Άγιο

. Ο Κύριος εμφανίζονταν μπροστά του με τη μορφή του πνευματικού του Ερμόλαου, τον παρηγορούσε αλλά και τον έσωζε από τα μαρτύρια. Όταν τέλος διατάχθηκε να αποκεφαλιστεί, ακούστηκε φωνή από τον ουρανό που καλούσε τον Παντελεήμονα (και όχι τον Πανταλέων, όπως ήταν το αρχικό του όνομα). 

Μόλις ο δήμιος κίνησε το σπαθί προς τον Άγιο, το σπαθί λύγισε και έλιωσε σαν κερί. Οι στρατιώτες που ήταν εκεί έγιναν αμέσως χριστιανοί και ο Άγιος παραδόθηκε μόνος του στο μαρτύριο. Από την πληγή του δεν έτρεξε αίμα, αλλά γάλα και κύλησε στο δέντρο μιας ελιάς που καρποφόρησε αστραπιαία. Η μνήμη του Αγίου Παντελεήμονα τιμάται στις 27 Ιουλίου.

  ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ Ο ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ

Ο Άγιος Σαμψών  ο Ξενοδόχος γεννήθηκε το 511μ.Χ. στη Ρώμη από εύπορους γονείς. Σπούδασε πολλές επιστήμες της εποχής αλλά κυρίως την ιατρική την οποία άσκησε αφιλοκερδώς.

Όταν οι γονείς του πέθαναν, μοίρασε όλη την περιουσία του στους φτωχούς και πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί θεράπευε χωρίς αμοιβή πάρα πολλούς ανθρώπους, που σε πολλές περιπτώσεις είχαν ανίατες για την εποχή ασθένειες.

Κάποτε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός είχε μια ανίατη ασθένεια και κανείς ιατρός δεν μπορούσε να τον θεραπεύσει. Ο Ιουστινιανός είδε στον ύπνο του έναν άσημο ιατρό που θα τον θεράπευε και στο πρόσωπο του Αγίου Σαμψών τον αναγνώρισε.

Ο Άγιος Σαμψών πράγματι τον έκανε καλά και ο αυτοκράτορας από ευγνωμοσύνη ήθελε να του δώσει πολλά χρήματα. Ο Άγιος Σαμψών όμως ζήτησε να κτιστεί ένα νοσοκομείο που ήταν ταυτόχρονα και ξενοδοχείο, στο οποίο ο Άγιος Σαμψών φιλοξενούσε και θεράπευε δωρεάν φτωχούς και άπορους.

Η μνήμη του Αγίου τιμάται στις 27 Ιουνίου. Ο τάφος του Αγίου έγινε βέβαια ιερό προσκύνημα και αδιάλειπτη πηγή θαυματουργών ιάσεων.

ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ  (3 ζεύγη Αγίων)

 Υπάρχουν τρία διαφορετικά ζεύγη Αγίων Αναργύρων με το ίδιο όνομα Κοσμάς και Δαμιανός, όλοι τους ασκούσαν την ιατρική χωρίς να δέχονται αμοιβή και για αυτό ονομάστηκαν Ανάργυροι. Άγιοι Ανάργυροι ιατροί υπάρχουν γενικά τουλάχιστον είκοσι, μεταξύ των οποίων οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης, Σαμψών, Διομήδης, Παντελεήμων, Ερμόλαος, Μώκιος, Ανίκητος, Θαλλελαίος, Τρύφων, Ιουλιανός, τα τρία ζεύγη Κοσμάς και Δαμιανός και τα αδέρφια των Αγίων Αναργύρων από την Αραβία Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος.

1. Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός από τη Ρώμη (1 Ιουλίου)

  Έζησαν στα τέλη του τρίτου αιώνα μ.Χ. στη Ρώμη και ασκούσαν την ιατρική και την κτηνιατρική ζητώντας όχι χρήματα, αλλά πίστη στο Θεό. Κάποιοι τους κατήγγειλαν στο Ρωμαίο Αυτοκράτορα Καρίνο και μόλις το έμαθαν πήγαν οι ίδιοι και παραδόθηκαν. Ενώ ο Καρίνος τους απειλούσε γύρισε το πρόσωπό του προς την πλάτη του και οι Άγιοι τον θεράπευσαν θαυματουργικά. Τότε πίστεψαν ο αυτοκράτορας, οι αυλικοί του και όλοι οι παρευρισκόμενοι. Μετέπειτα όμως ο ίδιος ο ιατρός που είχε εκπαιδεύσει τους Αγίους Αναργύρους τους ζήλευε τόσο που τους σκότωσε με πέτρες. Η μνήμη των Αγίων Αναργύρων εκ Ρώμης τιμάται την 1 Ιουλίου.

1. Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός από την Ασία (1 Νοεμβρίου)

   Οι Άγιοι ήταν από την Ασία και οι γονείς τους ήταν ιδιαίτερα ευσεβείς. Σπούδασαν διάφορες επιστήμες και την ιατρική και κατάφερναν να θεραπεύουν με τη βοήθεια του Θεού κάθε ασθένεια. Η μητέρα τους Θεοδότη τους είχε αναθρέψει με μεγάλη πίστη και οι Άγιοι δεν δέχτηκαν ποτέ χρήματα για τις υπηρεσίες τους. Κοιμήθηκαν εν ειρήνη και ενταφιάστηκαν στην πόλη Φερεμάν. Η μνήμη τους τιμάται την 1 Νοεμβρίου.

3. Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός από την Αραβία και τα αδέρφια τους Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος οι μάρτυρες (17 Οκτωβρίου)

    Οι Άγιοι αυτοί ήταν χριστιανοί ιατροί από την Αραβία έζησαν στα τέλη του τρίτου μ.Χ. αιώνα και πήγαιναν σε διάφορα μέρη θεραπεύοντας τους ανθρώπους αφιλοκερδώς, κάνοντας ταυτόχρονα και χριστιανικό κήρυγμα. Όταν τα πέντε αδέρφια πήγαν στην πόλη Αιγαίς της Λυκίας ο ηγεμόνας Λυσίας τους συνέλαβε και τους βασάνισε με διάφορους τρόπους: τους βύθισε στον βυθό της θάλασσας, αλλά βρέθηκαν σώοι, τους έριξαν σε αναμμένη κάμινο, αλλά και πάλι ο Θεός τους έσωσε. Τελικά τους κρέμασαν σε πέντε σταυρούς και τους αποκεφάλισαν. Η μνήμη τους τιμάται στις 17 Οκτωβρίου.

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

   Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στον Πόντο και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, όπου κατέκτησε όλες τις επιστήμες της  εποχής και κυρίως τις διδαχές του Ευαγγελίου. Αφού συνέχισε τις σπουδές του στο Βυζάντιο, πήγε στην Αθήνα και επί τέσσερα χρόνια σπούδασε φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική.

Αργότερα διδάχθηκε τη μοναχική ζωή σε διάφορα κέντρα ασκητισμού και έγινε μοναχός σε μία μονή του Πόντου, ενώ δεν άργησε να γίνει και αρχιεπίσκοπος Καισάρειας το 370 μ.Χ. Έδωσε μεγάλες μάχες κατά του αρειανισμού, ενώ έκτισε την περίφημη <<Βασιλειάδα>>, ένα συγκρότημα που διέθετε νοσοκομείο, ξενοδοχείο, γηροκομείο, ορφανοτροφείο, φτωχοκομείο κλπ., όπου χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν στέγη, περίθαλψη, φαγητό και αγάπη.

Ο Μέγας Βασίλειος έγραψε πολυάριθμα χριστιανικά έργα, ασκητικά, δογματικά, ομιλίες και επιστολές. Έγραψε βέβαια και τη Θεία Λειτουργία του, που τώρα τελείται 10 φορές το χρόνο. Ο Μέγας Βασίλειος κοιμήθηκε μεταξύ 378 και 380 μ.Χ. σε ηλικία περίπου 50 ετών. Η μνήμη του τιμάται την 1η Ιανουαρίου.

 ΑΓΙΕΣ ΖΗΝΑΙΔΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΝΙΛΛΑ

  Οι Άγιες Ζηναίδα και Φιλονίλλα ήταν αδελφές  από την Ταρσό, οι οποίες ήταν πολύ μορφωμένες, γνώριζαν και ασκούσαν την ιατρική αφιλοκερδώς , με αυταπάρνηση τρέχοντας αυτές στους ασθενείς και όχι το αντίθετο. Θεράπευαν τους ασθενείς με μεγάλη επιτυχία, ενώ ταυτόχρονα δίδασκαν το Ευαγγέλιο και παρηγορούσαν τις οικογένειες με τη χριστιανική αγάπη. Κάποτε έφτασαν στην πόλη Δημητριάδα ( σημερινός Βόλος) και διέμειναν σε ένα σπήλαιο, όπου θεράπευαν όποιον ζητούσε τη βοήθειά τους. Αργότερα πήγαν στην Πάφο και πάλι έκαναν το ίδιο σε ένα σπήλαιο της περιοχής, όπου και τελικά παρέδωσαν την ψυχή τους στον Κύριο. Η μνήμη τους τιμάται στις 11 Οκτωβρίου.

   ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ

Ο Άγιος Βλάσιος Επίσκοπος Σεβαστείας, έζησε στον Πόντο της Μικράς Ασίας τον τρίτο μ.Χ. αιώνα. Ήταν ιδιαίτερα ευφυής και με πολλές αρετές και αφού σπούδασε την ιατρική επιστήμη, μελετώντας παράλληλα και την Αγία Γραφή, προσέφερε  τις ιατρικές του υπηρεσίες, αλλά συχνά και τα φάρμακα και τα νοσήλεια στους ασθενείς συνανθρώπους του εντελώς δωρεάν.

Οι χριστιανοί του ζήτησαν επίμονα να γίνει και τελικά έγινε Επίσκοπος στη Σεβάστεια, της Μικράς Ασίας. Όμως ο Άγιος αναζητούσε την ησυχία και επέλεξε να ασκητέψει σε ένα έρημο μέρος της Καππαδοκίας σε μια σπηλιά. Ακόμη κι εκεί συνέρρεε πολύς κόσμος για να ευλογηθεί και να θεραπευθεί από τον Άγιο Βλάσιο, ενώ ακόμη και ολόκληρα κοπάδια άγριων ζώων του κρατούσαν συντροφιά και περίμεναν να τα χαϊδέψει και να τα ευλογήσει!

Ο ηγεμόνας της περιοχής έστειλε στρατιώτες να συλλάβουν τον Άγιο Βλάσιο, ο οποίος είχε προβλέψει το μαρτύριό του και με χαρά τους ακολούθησε. Στο δρόμο θεράπευσε πολλούς ασθενείς με τις προσευχές του και μάλιστα το μοναχοπαίδι μιας χήρας που του είχε κολλήσει ένα κόκκαλο στο λαιμό και είχε μείνει άφωνο.

Ο Άγιος βασανίστηκε με διάφορους τρόπους έχοντας πάντα τη βοήθεια του Κυρίου και τελικά αποκεφαλίστηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 316 μ.Χ., ημέρα που τιμάται και η μνήμη του. Έχει λάβει από το Θεό την ευλογία να θεραπεύει τις παθήσεις του λαιμού και του λάρυγγα.

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ

 Ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός  Επίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας είναι ένα σύγχρονος Άγιος Ιατρός, ο οποίος ως ιατρός προσέφερε τις υπηρεσίες  του σε δύσκολες εποχές, σε πολέμους, σε εξορίες, σε φυλακές και στο πολικό ψύχος της Σιβηρίας με αγάπη και αυταπάρνηση .

Ως Επίσκοπος έγινε ιδιαίτερα αγαπητός, αφού ήταν μαχητικός, δραστήριος και χωρίς να φοβάται φυλακές και εξορίες κατάφερε να οδηγήσει το ποίμνιό του στην επιβίωση και την ορθή πίστη, μέσα στο εχθρικό κλίμα της εξουσίας της εποχής. Για το βίο του, τα θαύματά του εν ζωή και μετά θάνατον, τις ιατρικές του ικανότητες και ανακαλύψεις και τα μαρτύρια που πέρασε έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία, άρθρα και αφιερώματα. Εδώ απλά θα παραθέσουμε κάποια στοιχεία της ζωής του:

-Ως ιατρός δημοσίευσε σαράντα επιστημονικά έργα. Εκείνη την εποχή όπως έλεγε, η γενική αναισθησία ήταν πιο επικίνδυνη από την ίδια την επέμβαση. Ήταν αυτός που ανακάλυψε την τοπική αναισθησία για επεμβάσεις στο πόδι και την άκρα χείρα, κάνοντας εκατοντάδες επεμβάσεις με αυτή τη μέθοδο. 

  – Έγινε καθηγητής στην έδρα της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης και απέσπασε ανώτατα κρατικά βραβεία , χωρίς όμως να φοβηθεί να ομολογήσει την πίστη του στην άθεη, κομμουνιστική εξουσία.

     – Το βιβλίο του <<Δοκίμια για την χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων>>, άνοιξε νέους ορίζοντες στη θεραπεία των λοιμώξεων, τιμήθηκε με το βραβείο Στάλιν (κορυφαία διάκριση της εποχής) και αποτέλεσε για δεκάδες χρόνια το σημείο αναφοράς των μετέπειτα ερευνών.

    – Ενώ βρίσκονταν εξόριστος στη Σιβηρία έκανε μια πρωτοποριακή επέμβαση  σε κάποιον ασθενή με βαριά νεφρική ανεπάρκεια, που ήταν σε πολύ βαριά κατάσταση: έκανε μεταμόσχευση νεφρού από μοσχάρι.

    – Έγραψε πολλά εκπαιδευτικά βιβλία που τα συνόδευε με σκίτσα και φωτογραφίες από το χειρουργείο, πράγμα που βοήθησε πολλούς γιατρούς να μάθουν τις μεθόδους του.

    – Επέμενε πως ο ιατρός δεν πρέπει να βλέπει ως <<περίπτωση>> τους ασθενείς, αλλά να τους βλέπει συνολικά ως ανθρώπους, προσπαθώντας να τους διώξει το άγχος και να τους θεραπεύσει με αγάπη.

    – Όταν χειρουργούσε είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας, μπροστά στην οποία προσεύχονταν πριν από την επέμβαση, ενώ έπειτα με ένα βαμβάκι με ιώδιο έκανε το σημείο του Σταυρού στο σημείο της τομής. Όταν το κομμουνιστικό καθεστώς  επέβαλε να ξεκρεμαστεί η εικόνα της Παναγίας, σταμάτησε να χειρουργεί και επανήλθε μόνο όταν η εικόνα μπήκε ξανά στη θέση της.

 -Υπάρχουν μαρτυρίες ασθενών, πως έκανε διάγνωση των ασθενειών τους και μόνο που τους κοίταζε, ενώ θεράπευσε πολλούς μόνο με την προσευχή του, ειδικά στα τελευταία χρόνια της ζωής του που είχε τυφλωθεί και δεν χειρουργούσε.

– Από το 1922 και μέχρι το θάνατό του, διώχθηκε, συλλήφθηκε, εξορίστηκε, βασανίσθηκε πάρα πολλές φορές. Συνολικά βρέθηκε στη φυλακή και στην εξορία περίπου 11 χρόνια. Ακόμα και εκεί όμως ασκούσε με επιτυχία την ιατρική βοηθώντας τους συνανθρώπους του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

-Το 1947 έγινε αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

-Ο Άγιος Λουκάς κοιμήθηκε στις 11 Ιουνίου του 1961. Το καθεστώς απαγόρευσε την περιφορά του, όμως η απαίτηση και η αγανάκτηση του λαού ανάγκασε τις αρχές να το αποδεχτούν. Την πομπή του Αγίου  ακολούθησε χιλιάδες κόσμου που πλημμύρισε δρόμους, μπαλκόνια ακόμη και δέντρα. Παράλληλα ένα σμήνος περιστεριών έκανε επί ώρες κύκλους γύρω από το λείψανο του Αγίου, μέχρι η πομπή να φτάσει στο κοιμητήριο.

-Το 1995 ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και το 1996 από την Ρωσική  Εκκλησία. Τα λείψανά του εκπέμπουν άρρητη ευωδία και έχουν θεραπεύσει πολλούς ασθενείς.

-Τα θαύματα που έχει κάνει εν ζωή , αλλά και μετά θάνατον είναι αναρίθμητα. Πολλοί ασθενείς αλλά και ιατροί έχουν νιώσει την παρουσία του και τη βοήθειά του την ώρα του χειρουργείου.

– Η μνήμη του τιμάται στις 11 Ιουνίου.